ଗତ ୭୦ ବର୍ଷରେ ଭାରତ ସହ ସମସ୍ତ ସୈନ୍ୟ ସଂଘର୍ଷରେ ପାକିସ୍ତାନ ପରାସ୍ତ ହୋଇଛି, କିନ୍ତୁ ଏହା କୌଣସି ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରି ନାହିଁ। ଏହାର ଆତଙ୍କବାଦ ସମର୍ଥନ, ମିଛାଚାର ଓ ଅପରାଧମୂଳକ ମନୋଭାବ ତାର ମୂଳ ଚରିତ୍ରର ଅଂଶ। ପାକିସ୍ତାନ ବିଶ୍ୱ ସମୁଦାୟକୁ ମିଛ କଥା କହି ନିଜର ଦୁଷ୍କର୍ମକୁ ଲୁଚାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି, ଯାହା ତାର ଦୀର୍ଘକାଳୀନ ଅଭ୍ୟାସ। ଏହି ଘଟଣାରେ ମଧ୍ୟ ପାକିସ୍ତାନ ନିଜର ଆକ୍ରମଣାତ୍ମକ କାର୍ଯ୍ୟକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରି ବିଶ୍ୱକୁ ଭାରତ ବିରୋଧରେ ଉସୁକାଇବାକୁ ଚେଷ୍ଟା କରୁଛି। ଭାରତୀୟ ସେନାର ସଂଯମୀ ଓ ସୁପରିକଳ୍ପିତ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନ ପାକିସ୍ତାନର ଆତଙ୍କବାଦୀ ଭିତ୍ତିଭୂମିକୁ ନଷ୍ଟ କରିଛି, କିନ୍ତୁ ପାକିସ୍ତାନ ଏହାର ଜବାବରେ ବେସାମରିକ ଲୋକଙ୍କୁ ଟାର୍ଗେଟ କରି ନିଜର ନୀଚ ମାନସିକତା ଦେଖାଇଛି। ପାକିସ୍ତାନର ଏହି ଆଚରଣ ତାର ଦୀର୍ଘକାଳୀନ ଆତଙ୍କବାଦ ସମର୍ଥନ ଓ ଅନୈତିକ କାର୍ଯ୍ୟକଳାପର ପ୍ରମାଣ। ବିଶ୍ୱ ସମୁଦାୟ ଏହାକୁ ପାକିସ୍ତାନର ଏକ ବିପଜ୍ଜନକ ପରିଚୟ ଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରୁଛି।
ପାକିସ୍ତାନ ନିଜର ପୁରୁଣା ଅପରାଧମୂଳକ ଓ ମିଛାଚାରୀ ଚରିତ୍ର ଅନୁସାରେ କାର୍ଯ୍ୟ କରି ବିଶ୍ୱ ସମୁଦାୟ ଆଗରେ ନିଜର ପ୍ରକୃତ ରୂପ ପ୍ରକାଶ କରିଛି। ଭାରତୀୟ ସୈନ୍ୟବାହିନୀ ଅପରେସନ ସିନ୍ଦୂର ଅଧୀନରେ ପାକିସ୍ତାନର ୯ଟି ଆତଙ୍କବାଦୀ ଲକ୍ଷ୍ୟସ୍ଥଳ ଯଥା ସିଆଲକୋଟର ଲୁନି ଲଞ୍ଚ ପ୍ୟାଡ ଉପରେ ସଠିକ ଆକ୍ରମଣ କରିଥିଲା। ଏହି ଆକ୍ରମଣରେ ଏୟାର-ଲଞ୍ଚଡ଼ ପ୍ରିସିସନ ଅସ୍ତ୍ର ଓ ଫାଇଟର ଜେଟ ବ୍ୟବହାର କରାଯାଇଥିଲା, ଯେଉଁଠାରେ ଭାରତ ସଂଯମ ଦେଖାଇ ନାଗରିକ କ୍ଷତି ଏଡ଼ାଇବା ସହ ପାକିସ୍ତାନୀ ସୈନ୍ୟ ଘାଟିକୁ ଟାର୍ଗେଟ କରି ନ ଥିଲା। ଏହାର ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ଥିଲା ପାକିସ୍ତାନକୁ ଅଭିଯୋଗ କରିବାର ସୁଯୋଗ ନ ଦେବା ଓ ଉତ୍ତେଜନା ବୃଦ୍ଧି ରୋକିବା। କିନ୍ତୁ ପାକିସ୍ତାନ ଭାରତର ଏହି ଶାନ୍ତିପୂର୍ଣ୍ଣ ଅଭିପ୍ରାୟକୁ ଅଗ୍ରାହ୍ୟ କରି ପ୍ରତିଶୋଧ ସ୍ୱରୂପ ଭାରତର ବେସାମରିକ ଅଞ୍ଚଳ, ଯଥା ଜମ୍ମୁ, ପଠାନକୋଟ ଓ ଉଧମପୁର, ଏବଂ ସୈନ୍ୟ ସ୍ଥାପନା ଉପରେ ଡ୍ରୋନ ଓ ମିସାଇଲ ଆକ୍ରମଣ କରିଛି। ଏହା ପାକିସ୍ତାନର ଆତଙ୍କବାଦୀ-ସମର୍ଥକ ଓ ଅମାନବୀୟ ଚରିତ୍ରକୁ ସମ୍ପୂର୍ଣ୍ଣ ଉନ୍ମୋଚିତ କରିଛି।
ଭାରତୀୟ ଆକ୍ରମଣରେ ନିହତ ଆତଙ୍କବାଦୀଙ୍କୁ ପାକିସ୍ତାନୀ ସେନା ସରକାରୀ ସମ୍ମାନ ପ୍ରଦାନ କରିଛି। ଏମାନଙ୍କୁ ପାକିସ୍ତାନୀ ପତାକାରେ ଆଚ୍ଛାଦିତ କରାଯାଇ ସୈନ୍ୟ ଶୌର୍ଯ୍ୟ ସହ ଅନ୍ତିମ ସଂସ୍କାର କରାଯାଇଛି, ଯେଉଁଥିରେ ପାକିସ୍ତାନୀ ସୈନ୍ୟ ଓ ଅଧିକାରୀମାନେ ଉପସ୍ଥିତ ଥିଲେ। ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ କରୁଛି ଯେ ପାକିସ୍ତାନୀ ସେନା ଆତଙ୍କବାଦୀଙ୍କୁ ନିଜର ଅଂଶ ଭାବେ ଗ୍ରହଣ କରୁଛି ଏବଂ ସେମାନଙ୍କୁ ସମର୍ଥନ ଦେଉଛି। ଏହା ସହ, ପାକିସ୍ତାନ ଭାରତ ଦ୍ୱାରା ଖସାଯାଇଥିବା ଡ୍ରୋନ ଓ ମିସାଇଲକୁ ନିଜର ନୁହେଁ ବୋଲି ଅସ୍ୱୀକାର କରିଛି, ଯଦିଓ ଏହି ଅସ୍ତ୍ରଗୁଡ଼ିକରେ ପାକିସ୍ତାନୀ ଚିହ୍ନ ରହିଛି। ଏହା ପାକିସ୍ତାନର ମିଛାଚାରୀ ଓ ଦାୟିତ୍ୱହୀନ ମନୋଭାବକୁ ସୂଚାଉଛି।
ପାକିସ୍ତାନର ଇତିହାସ ଏହାର ଦୁଷ୍କର୍ମକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିବାରେ ପୂର୍ଣ୍ଣ। ୧୯୪୭ ବିଭାଜନ ପରେ କାଶ୍ମୀର ଆକ୍ରମଣରେ ସେ ଆତଙ୍କବାଦୀଙ୍କୁ ‘ମୁକ୍ତି ଯୋଦ୍ଧା’ କହି ନିଜର ସମ୍ପୃକ୍ତି ଅସ୍ୱୀକାର କରିଥିଲା। ୧୯୯୯ର କାର୍ଗିଲ ଯୁଦ୍ଧରେ ମଧ୍ୟ ସେ କାର୍ଗିଲରେ ଅଧିକୃତ ପାହାଡ଼ରେ ଥିବା ସୈନ୍ୟମାନଙ୍କୁ ‘ଅନୁପ୍ରବେଶକାରୀ’ କହି ନିଜର ସୈନ୍ୟ ନୁହେଁ ବୋଲି ଦାବି କରିଥିଲା। ଏହି ଘଟଣାରେ ମଧ୍ୟ ପାକିସ୍ତାନ ପ୍ରଥମେ ଭାରତୀୟ ମିସାଇଲ ଆକ୍ରମଣରେ ନିଜ ସ୍ଥାପନା ଧ୍ୱଂସ ହେବା ସ୍ୱୀକାର କରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ, ପରେ ଡ୍ରୋନ ଓ ମିସାଇଲ ଆକ୍ରମଣରେ ନିଜର ସମ୍ପୃକ୍ତିକୁ ଅସ୍ୱୀକାର କରିଛି।
ଗତ ୭୦ ବର୍ଷରେ ଭାରତ ସହ ସମସ୍ତ ସୈନ୍ୟ ସଂଘର୍ଷରେ ହାରିଥିଲେ ମଧ୍ୟ ପାକିସ୍ତାନ କୌଣସି ଶିକ୍ଷା ଗ୍ରହଣ କରି ନାହିଁ। ଏହାର ମିଛାଚାର, ଆତଙ୍କବାଦ ସମର୍ଥନ ଓ ଅପରାଧମୂଳକ ମାନସିକତା ତାର ପ୍ରକୃତ ଚରିତ୍ର। ଏହା ସ୍ପଷ୍ଟ ଯେ ପାକିସ୍ତାନ କେବେ ନିଜକୁ ସଂଶୋଧନ କରି ଆଞ୍ଚଳିକ ଶାନ୍ତିରେ ସହଯୋଗୀ ହେବ ନାହିଁ। ଏହି ପରିସ୍ଥିତିରେ ଭାରତୀୟ ସେନା ଓ ସରକାର ଦୃଢ଼ ଅବସ୍ଥାନ ଗ୍ରହଣ କରି ଜାତୀୟ ସୁରକ୍ଷା ଓ ଜନସାଧାରଣଙ୍କ ନିରାପତ୍ତା ନିଶ୍ଚିତ କରୁଛନ୍ତି। ପାକିସ୍ତାନର ଏହି ଆଚରଣ ବିଶ୍ୱ ସମୁଦାୟକୁ ତାର ଆତଙ୍କବାଦୀ-ସମର୍ଥକ ଓ ଅନୈତିକ ଚରିତ୍ରକୁ ଆହୁରି ସ୍ପଷ୍ଟ କରିଛି।
